22 Eylül 1958’de, antik Pisa şehrinin pek uzağında olmayan Toskana eyaletinin kasabası Lajatico’da doğan Andrea Bocelli, uluslararası üne ulaşıp opera sanatının daha geniş kitlelere yayılmasına katkıda bulunmuştur. İdolleri Mario Del Monaco, Beniamino Gigli ve özellikle Franco Corelli gibi o da opera ve geleneksel İtalyan müziğinin şehvet ve duygu dolu hikayeler anlatmasından etkilenmiştir.
Güzel ve doğal sesi çocukken bile çevrediklerin dikkatini çekmiş ve kendisinin yerel bir yetenek olarak tanınmasını sağlamıştı ancak yetişkin hayatının zorlukları müzisyenlik hayallerinin önünü kesti. Ailesini ve endişelerini tatmin etmek için Pisa Üniversitesi’nde Hukuk okudu ve kısa bir süre için resmi memur statüsünde avukatlık yaptı. Bu süreç boyunca müziğe olan ilgisi hiç azalmadı ve birçok şef altında müzik eğitimini sürdürdü. İlgisi ve yeteneği en büyük idollerinden tenor Franco Corelli’nin yanında çırak olarak ders almasıyla doruğa çıktı.
Bocelli’nin müzik kariyeri 1992 yılında İtalyan rock yıldızı Zucchero’nun Luciano Pavarotti’ye demo parçası «Miserere»de eşlik etmesi için Bocelli’yi ayarlamasıyla başladı. Zucchero, parçanın tarzını kısa sürede anlayan ve mükemmel şekilde seslendiren Bocelli için şu sözleri sarfetti: «Onun ruhu tam bu iş için».
Bocelli’nin sesi kısa sürede İtalya dışına yayıldı ve «Con Te Partiro» («Veda Etme Zamanı») ile uluslarası şöhrete kavuştu. Parçanın Sarah Brightman ile düet şeklinde seslendirdiği İngilizce versiyonu «Time to Say Goodbye» ile Kuzey Amerika ve Almanya’da haftalarca listebaşı oldu ve milyonlarca albümü satıldı. Bocelli’nin Almanya’daki başarısı bununla da sınırlı değildi. Parçanın düet versiyonu Almanya’nın gelmiş geçmiş en çok satan teklisi olmayı başardı. Sarah Brightman Bocelli’yi şöyle anlatıyordu; «Andrea ile şarkı söylerken çok güzel şeyler yaşadım. ‘Time o Say Goodbye’ın kalbimde her zaman ayrı bir yeri olacak».
1996 ve 1997’de Bocelli ilk uluslararası albümünü piyasaya sundu. Duygusal ve popüler parçalardan oluşan «Romanza» albümü ile önce Avrupa’yı, ardından dünyanın geri kalanında bütün listeleri altüst etti ve 16 milyon adetlik albüm satışı ile platinyum ve multi-platinyum seviyesine yükselip birçok ödül topladı. Uzakdoğu’da 500,000, İtalya’da 1 milyon, ve Güney Amerika ile İspanya’da 3 milyondan fazla satılan «Romanza»nın popüler parçalarından bazıları «Vivere», «Il Mare Calmo Della Sera» ve albüme adını veren «Romanza» adlı şarkılardı.
Bocelli’nin 1999’da «En İyi Yeni Şarkıcı» dalında Grammy ödülüne aday gösterilmesi 38 yıldır bu dalda ödül kazanamayan klasik müzikseverler arasında heyecana sebep oldu. Celine Dion ile gerçekleştirdiği düet «The Prayer» («The Quest for Camelot» filminin tema şarkısı), Altın Küre törenlerinde «En İyi Şarkı» ödülünü aldı ve yine «En İyi Şarkı» kategorisinde Oscar Ödülü’ne aday gösterildi. 1999 yılının Mart ayında ikinci pop-opera albümü olan «Sogno»yu piyasaya sundu. Ödüllü parça «The Prayer»ı da içeren albüm ile Bocelli, uluslararası arenada bir kez daha büyük başarı elde etti ve «Bocellimania» akımının başlangıcına sebep oldu.
Bütün bu başarılardan sonra Bocelli şu ana kadarki en başarılı klasik albümü olan «Sacred Arias»ı çıkardı. Albüm aynı zamanda gelmiş geçmiş en çok satan klasik solo albüm oldu. Guinness Rekorlar Kitabı’na Bocelli’nin ismini yazdıran albüm, Kuzey Amerika’da klasik müzik listelerinde aynı anda 1, 2, ve 3 numaralı pozisyonlara Bocelli’nin albümlerinin yerleşmesine katkı sağladı. Sonraki üç buçuk yıl boyunca Bocelli, 1 numaradaki yerini kimseye kaptırmadı.
2001 yılında çıkardağı yarı-otobiyografik «The Music of Silence» («Sessizliğin Müziği») anı kitabı ve bir diğer başarılı pop albümü «Cieli di Toscana» ile uluslararası başarısını korudu. Romantik ancak melankolik 2002 albümü «Sentimento»da Şef Lorin Maazel’in kemanı ile bütünleşen Bocelli, 2003 İngiliz Klasik Müzik törenlerinde «En İyi Albüm» ödülünü aldı. Albümün başarısını dünya çapında verdiği konserlerle kutlayan Bocelli’nin, Mısır Piramitleri önünde verdiği konser nefesleri kesti.
2004 yılındaki 4. albümü ve arkasından gelen 2006 yapımı «Amore» ile Bocelli, dünyanın dört bir yanından sanatçılarla işbirliğini pekiştirdi. Stevie Wonder ve Christina Aguilera ile yaptığı düetler ve 2006 Kış Olimpiyatlarının ana şarkısı «Because We Believe» ile bir kez daha başarılı bir sene geçirdi.
Hayata dair duygularını açıkça sergileyen Bocelli, engellerden kaçacak bir sanatçı değil. Amacı oldukça basit… Şöyle diyor;
«En çok istediğim şey dinleyecimle iletişime geçebilmek. İdollerim beni nasıl etkilediyse ben de dinleyecilerimi öyle etkilemek istiyorum.»
Özel hayatı hakkında konuşmayı pek sevmeyen Bocelli, congenital glaucoma rahatsızlığı ile doğdu ve 12 yaşındayken geçirdiği bir futbol kazası sonucu iki gözünde de görme duyusunu kaybetti. Kariyerinin ilk günlerinde barlarda piyano çalarken tanıştığı Enrica ile 1992 yılında evlenen Bocelli iki çocuk babası. Tecrübeli sanatçı, 2002 yılında 10 senelik evliliğine son verdi.
Diskografi:
Albümler:
- «II mare calmo della sera» (1994)
- «Bocelli» (1995)
- «Viaggio Italiano» (1996)
- «Romanza» (1996)
- «Aria - The Opera Album» (1997)
- «Hymn for the World» (1997)
- «Hymn for the World 2» (1998)
- «Sogno» (1999)
- «Sacred Arias» (1999)
- «Verdi» (2000)
- «Cieli di Toscana» (2001)
- «Sentimento» (2002)
- «Andrea» (2004)
- «Amore» (2006)
- «Leoncavallo: Pagliacci» (Ana María Martínez et al ile)
- «The Best of Andrea Bocelli: Vivere» (2007)
