Anthrax, Amerikan thrash metal grubu. 1981 Yılında heavy metal, punk ve çizgi roman hastası dört lise arkadaşı, Scott Ian (gitar), Danny Lilker(gitar), Dave Weiss(davul) ve John Connely(vokal)tarafından kurulmuştur. Scott ve Danny grubun beste ve söz yükünü üstlenir ve provalara başlanır. İlk konserleri bir kilisenin bodrumunda gerçekleşir. Yine aynı yerde verilen bir kaç konserle adlarını, eyalet çapında duyurmaya başarırlar. ‘83 yılına kadar bir dizi eleman değişikliği ve underground piyasada kazanılan ün dışında pek birşey olmaz.Yıl ortasında, o sıralar Manowar ile yaptıklarıyla adını duyuran Ross The Boss prodüktörlüğünde bir demo kaydederler. Demoda Scott yine gitarlardadır ama geri kalan elemanlar bir hayli değişmiştir. Danny basa geçmiş onun boşluğunu Greg Walls doldurmuş, davula da Charlie Benante alınmıştır.
Demo, o yıllarda bir çok grubu keşfetmesiyle bir hayli sevap kazanan Jon Zazula’nın ilgisi çeker. Böylece Megaforce rec. kapıları Anthrax’a ardına kadar açılır. Eylül ayında ilk 45’lik ‘Soldiers Of Metal’ piyasaya sürülür. 3000 adet basılan plak gruba yeni bir eleman kazandırır, bu Overkill gitaristi Dan Spitz olacaktır. İlk albüm ‘Fistful Of Metal’ in çıkışı bir dizi sorunuda beraberinde getirir. Vokaldeki Ned Turbin ile Danny arasındaki tatsızlık Danny’nin ayrılması ile sonuçlanır. Basa Charlie’nin kuzeni Frank Bello alınır. Ned ile de işler yine de iyi gitmez ve yeni şarkılar vokalsiz olarak prova yapılır. Sonuçta Ned gruptan atılır ve Bible Black’ten Joey Belladona gruba dahil olur. Böylece grubun kariyerinde yepyeni bir dönem başlar.
Grup, ‘Armed And Dangerous’ adında bir EP kaydeder bu hem Joey’e ısınma hem de Avrupa piyasasına girme amacı taşıyan akıllıca bir harekettir. EP de Joey ‘le yapılan provalarda kaydedilmiş , ‘Metal Trashing Mad’ ,’Panic’, Sex Pistols coverı ‘God Save The Queen’ ve ‘Raise Hell’ bulunmaktadır.
Beş aylık bir kayıt aşamasından sonra ikinci albüm ‘Spreading The Disease’ piyasaya çıkar. Scott ,bu zaman dilimine bir başka grupla yaptığı çalışmaları da sığdırır. Scott , Danny Lilker ve Billy Milano ile efsanevi S.O.D.(stormtroopers of death) i kurar ve Megaforce Rec.’ten ilk albüm ‘Speak English Or Die ‘ ı çıkartır. Ekim’85 te çıkan ‘Spreading the Disease’ sonrası Scorpions’ın alt grubu olarak birleşik devletleri turlarlar. Ardından da headliner turneler gelir. Albümden ‘Madhouse’ u 45lik olarak seçerler. Şarkı Avrupada iyi iş yapar ama Amerika daki radyo istasyonları şarkıyı çok saldırgan buldukları gerekçesiyle yayınlamazlar. Black Sabbath ve WASP ile bir amerika turnesine başlarlar ancak tur o yıllardaki Black Sabbath’ın popülarite fakirliği nedeniyle yarıda kesilmek zorunda kalır. Bu işin yatmasını fırsat bilerek Metallica ile avrupa yollarına düşerler hatta sonradan onlara Slayer da katılır (rüya gibi geliyor insana üçü bi arada hem de en iyi zamanlarında).
‘Spreading The Disease’ , 100 binlik satışıyla ABD’de hatırı sayılır bir başarı kazanır bu gazla grup kasım ’86 da Eddie Kramer prodüktörlüğünde stüdyoya girer. ‘’I am the Law’’ ilk 45’lik olarak Şubat 87 de piyasaya çıkar. Şarkı , grubun favori çizgi roman karakteri Judge Dredd hakkındadır. Hatta Judge Dredd’i çizen Brian Bolland 45’liğin kapağınıda çizerek gruba destek verir. 45’liğin b yüzünde ise ilk rap-metal denemeleri ‘I’m the Man’ yer alır. Bir ay kadar sonra albüm piyasaya çıkar ve gruba büyük bir başarı kazandırır . Stephen King romanlarından esinlenerek yazılan ‘Among the living’ ve ‘Skeleton In The Closet’ , uyuşturucunun insanı ne hale getirdiğini anlatan ‘NFL(efilnikufesin)’, Joey Belladona’nın atalarına adanan ‘Indians’ gibi şarkılar birer trash-speed klasiği olarak tarihteki yerlerini alır. Belki benimde grupla ilk tanışmamı sağlayan albüm olmasındandır ama gerçekten de başından sonuna kadar hiç aralıksız kendini dinleten , dönemin soundunu çok iyi yansıtan bir albümdür ‘Among The Living’.
‘I am the Law’ Avrupa’da büyük bir hit olur. Yoğun istek üzerine grup Amerikada ‘I’m The Man’ isimli bir EP çıkartır. Sonrasında da Metal Church ile bir ABD turuna çıkarlar. EP altın plak kazanır-ki bu bir thrash grubu için büyük başarıdır o zamanlar için- ve Donington festivaline davet edilirler.
Artık grup Slayer ve Metallica ile birlikte thrash kulvarının en büyükleri haline gelmiştir. Bu başarının ateşi sönmeden hemen stüdyoya kapanırlar ve dördüncü albüm “State Of Europia” nın kaydına girişirler. İlk 45’lik aslen Charlie’nin çok tuttuğu fransız grup Trust’ın olan “Antisocial’ olarak seçilir. Şarkının klibi Mtv de bir hite dönüşür ve en çok yayınlanan beşinci klip olarak o yıla damgasını vurur. Şarkılar yine konuları bakımından büyük bir çeşitlilik göstermektedir. «Make Me Laugh» , televangelizm hakkındadır ve ikinci 45’lik olarak piyasaya çıkar. David Lynch’in kült filmi “Blue Velvet “ tan etkilenerek yazılan “Now it’s Dark” , yine Stephen King romanı “Misery” üzerine yazılan “Misery loves Company” , New York’taki evsizleri konu alan “Who Cares Wins » üç aydaki satışlarıyla platin plak almaya hak kazanan albümdeki öne çıkan şarkılardır. “Antisocial” klibinde de görünen Ozzy Osbourne ile bir Amerika turuna çıkılır. Yine MTV destekli “Headbanger’s Ball” turnesine headliner olarak Exodus ve Helloween ile katılan grup yılın geri kalanını dünyayı dolaşarak geçirir.Turne sürerken ‘penikufesin’ EP si çıkar ki bu gruba nefes alma fırsatı verecektir yeni albüme kadar.
Yeni albüm kayıtları olaylı başlar. Bir yangın ve bir de deprem geçirirler ama doğanın tüm çabalarına rağmen grup albümü kaydeder. Albüm, Ağustos’90 da piyasaya çıkar. İlk 45’lik buram buram punk kokan “Got The Life” tır. “Persistance Of Time” önceki iki albüme göre çok daha sönüktür ama yine de grubun popülerliğini arttırmasını engellemez ve ikinci kez düzenlenen “Clash Of Titans” turuna Megadeth ve Slayer ile katılırlar.
91 yılına gelindiğinde grup hayranlarını arayıp da bulamadığı şarkıları da içeren ‘Attack of the Killer B’s” EP sini çıkartır. Her ne kadar EP olarak piyasa sürülmüş olsa da süresi normal bir albüm kadardır. EP’nin bombası Public Enemy ile ortaklaşa kotardıkları “Bring the Noise” şarkısıdır. Şarkı sayesinde metalin yeni bir yüzüyle karşı karşıya kalan fanlar epey bir şaşırırlar. Bir kısmı şarkıyı bağırlarına basarken bir kısmı da davayı satmakla suçlar Anthrax’ı. Bu EP aynı zamanda Island Rec. ile olan kontratı doldurmak için yapılmıştır. Metallica ile büyük işler başaran Elektra Rec. ile anlaşan grup o yılın Grammy’lerine de işbu EP ile aday olur. Ödül töreni sonrası müzikal farklılıklar gerekçesiyle Joey Belladona gruptan atılır.
Uzun süredir devam eden anlaşmazlıklar da böylece sona erer.
Bir süre solist arayan grup, Jon Zazula’nın tavsiyesiyle Armored Saint’ten John Bush kadrosuna dahil eder. Beste aşamasında da çok faydalı olan John Bush grubun güvenini boşa çıkarmaz. Ve Nisan’93 te merakla beklenen yeni albüm «Sound of White Noise» çıkar. Sözler bakımından iyice kişisel ve epeyce de karanlık bir albümdür «S.O.W.N.». Müzikal olarakta grubun hız kestiği ve yeni bir sayfa açtığının da ilanıdır. “Only” albümün hiti olarak beklenen patlamayı yapar. Elektra şirketi de üstüne düşeni yaparak çok yoğun bir promosyon dönemi yaşatır gruba ancak zaman değişmiştir ve artık Amerikan müzik medyasının yeni göz bebeği alternatif akımlar olmuştur. Yine de grup 45’likleriyle adından söz ettirir, özellikle de David Lynch filmlerinin müzikleri yapan Angelo Badalamenti ile beraber kotardıkları “Black Lodge” ile olur bu.
93 ve 94 yıllarını konser ve film müzikleriyle geçirirler. ‘Last Action Hero’ için ‘Poison My Eyes’, ‘Airheads’ filmi için bir Smiths coverı olan “London” ‘ı ve Beavis ve Butthead için de “Looking Down The Barrel Of A Gun” ı kaydederler. Yine 94 te büyük hayranlık duydukları KISS için hazırlanan tribute albüme “She” ile destek verirler. Island Rec. ise grubun kendilerine bağlı olduğu yıllarda kaydedilen birkaç konserden derlediği “live Island Years” adlı konser albümünü piyasaya sürerek pastadan pay almayı ihmal etmez.
“Sound Of White Noise” kayıtları sırasında iyice belirginleşen Danny Spitz’in ilgisizliği , yeni albüm kayıtlarına başlanırken artık dayanılmaz hale gelir. Grup kayıtlarda Pantera’dan Dimebag Darrell ve grubun gitar teknisyeni Paul Crook’a gitar çaldırarak, ayrılma sürecini mümkün olduğunca geciktirmeye çalışır.”Stomp 442” Ekim’95 te çıkar. Albüm günün trendlerine uymama konusunda grubun tavrını açıkça ortaya koyar («Tester» buna güzel bir örnektir.). Ancak zaman artık KORN çocuklarının zamanıdır ve radyolar metali görmezden gelmeye başlamıştır. Deftones ve Life Of Agony ile çıkılan turnede pek tat vermez. Turnede solo gitarı Paul Crook çalar, ki bu Dan Spitz’in ayrıldığının açık bir kanıtıdır. İşler iyi gitmez Elektra işini yapmaz ve grubu promosyon olaylarında yüz üstü bırakır. Böylece endüstri bir başka köklü grubunda kuyusunu kazmış olarak gurur tablosuna bir çentik daha atar.
S.O.D. ile verilen konserler ve yan projeler derken grup Ekim’97 ye kadar oyalanır. Ancak bu tarihte yeni albüm için kayda girmeyi becerebilirler. Albümü kendi şirketleri “Skism” den çıkarmayı planlarlar. Paul Crook albümde hem gitar çalarak hem de prodüktörlük yaparak kendini gruba ve fanlara kabul ettirir. Yıllar önce destek verdikleri Pantera’nın alt grubu olarak katıldıkları bir aylık bir turdan sonra kaydı bitirmek için stüdyoya dönerler ve «Stomp 442» den çok daha sert ve saldırgan olan “Volume 8” raflardaki yerini alır. Böylece 98 yılı turnelerde geçer. Ancak artık hayranları gruba olan ilgisini kaybetmiştir.
Zor dönemi aşmak için aralarında “universal sodier II” nin de bulunduğu birkaç filmin müziklerine şarkı verirler. “Her popülerlik kaybeden grubun yapması gereken 10 şey” el kitaplarının ilk maddesi olan “hemen bir best of yapıp ah neydi o günner “ tadını yakalama taktiğine başvururlar ve Kasım’99 da “Return of the Killer A’s” piyasaya çıkar. “Metal Thrashing Mad”, “I am The Law” , “Antisocial” gibi thrash marşlarını ve 90’lı yılların düşüş zamanlarını yansıtan “Only”, “Crush”, “Fueled” ve “Room for One More” gibi şarkıları içeren bu albüm eksiklerine rağmen faydalı ve güzel bir toplama olmayı başarır. Albümün süprizi ise eski vokalist, Joey Belladona ve John Bush’un düet yaptıkları “Ball Of Confusion” adlı şarkıdır.
Bu toplama albüm sonrası John Bush bir kereliğe mahsus olmak üzere eski grubu Armored Saint ile kayda girer ve turnelerine katılmayı planlar ama turne gerçekleşmez çünkü Anthrax, tekrar toparlanan Mötley Crüe ile turneye katılmak için davet alır.
2000 yazı bu konserlerle geçecek ve turne bitiminde yeni albüm için kayda girecekler. Bakalım, “Fueled” de dedikleri gibi : «What doesn’t kill me, makes me stronger!» ( beni öldürmeyen, daha da güçlü kılar) mı olacak, hep beraber göreceğiz…
2003 senesinde «We’ve Come For U All» albümü çıkar. Albüm, 80’lerdeki Anthrax albümlerinin kalitesinden ve tarzından uzak olsa da özellikle albüme isim veren We’ve Come For You All şarkısı çok tutar. Grup, yeniden adından söz ettirir hale gelir.
2004 senesinin sonunda grup içi huzursuzluklar sonunda radikal değişklikler olur. Eski efsane dönemlerindeki soundlarına geri dönmeyi hedefleyen topluluk reunion’a gider. Efsanevi vokalist Joey Belladona ve gitarist Dan Spitz gruba geri dönmüştür. Bu birleşme tüm dünyada büyük yankı bulmuştur. Anthrax, Maiden ve Priest’ten sonra bu büyük değişimle gündeme oturmuştur. Bir çoklarına göre bu reuinon diğer gruplardan çok daha verimli ve başarılı olacaktır.
2005 ylında «Alive 2» adlı canlı performanslarını live album olarak yayımlarlar. Konserde John Bush(1992-2004) döneminden hiçbir şarkının yer almaması ve Spreading The Disease albümünün çok da ön plana çıkmamış «Medusa» şarkısının inanılmaz bir başarıyla yorumu dikkat çekmektedir. Joey’nin dönüşü gerçek Anthrax hayranlarını oldukça sevindirmiştir. Grup yeniden eski havasını yakalamış gibi gözüküyordu.
2007 yılının başında stüdyoya girmişlerdir. Herkes yeni albümün çıkış tarihini beklerken şok bir haber gelir Gitarist Scott Ian’dan: Joey Belladona Anthrax’la yeniden yollarını ayırmıştır. Onun peşinden Danny Spitz de gruptan ayrıldığını açıklamıştır.
Bunun hemen ardından John Bush’la yeniden anlaşmaya açlışılır ama Bush çok kırılmış olacak ki(Özellikle Joey geri döndüğünde John hakkındaki ağır açıklamalardan sonra) bu isteği geri çevirir.
Yaklaşık bir yıla yakın gitar ve vokal arayan grup, sonunda eski gitaristlerinden Rob Caggiago(2001-2005 Anthrax) ve «Devilsize and Me» ve «My Enemy» eski vokalisti Dan Nelson’la anlaşırlar. Dan’in vokali John Bush’a aşırı benzerlik göstermektedir. Dan Nelson da John Bush’a olan hayranlığını gizlememektedir zaten. Bu değişiliklerle eski thrash sounduna döneceği tahmin edlien Anthrax yeniden büyük bir düşüş yaşayacak gibi gözüküyor.
Studyo albümleri:
* Fistful of Metal (1984)
* Spreading the Disease (1985)
* Among the Living (1987)
* State of Euphoria (1988)
* Persistence of Time (1990)
* Sound of White Noise (1993)
* Stomp 442 (1995)
* Volume 8: The Threat Is Real (1998)
* We’ve Come for You All (2003)
