Şarkı Sözünü Düzelt

Şarkı

Boynuna o yeşil fuları sarma çocuk Gece trenlerine binme kaybolursun Sokaklarda mızıka çalma çocuk Vurulursun Ara Şiir: Korkusu kalmış içimizde terkedilmiş çocukların Yitik yüzlü fotoğraflar duruyor siyah-beyaz Kırık bir vazo masanın ortasında Yıkık dökük odada Susuz ve çiçeksiz Tasını tarağını toplayıp gidiyor gökyüzü tepemizden Korkusunu bırakıyor içimize, Karanlığını. Yalnızlık gibi bir şey düşüveriyor yüreğimizden Korkusu kalıyor içimizde, Susuzluğu. Ne vakit insan kalırsa korkusuyla bir başına, Ve yalnızlığı bir çığ gibi büyüyorsa Sabahları erken kalkmalı daima Traş olmalı, Saçını ve sakalını taramalı Ve en güzel giysilerle çıkmalı sokağa Ki gün doğmuyorsa bir daha Ve inancın kefesi bundan yanaysa Ve artık ölümse korkunun soğuk adı Düşüvermişse yüreğimize Yapacak hiçbir şey kalmamıştır. Mutluluk adına...