Şarkı Sözünü Düzelt

Şarkı

Ayten'i Markiz'de vurdular Onu ben vurdum Yaprak gibi düştü yerlere Bense ağlıyordum Şimşek gibi loşluğunda Markiz'in Bir usturaydı elimde parlayan Vurdum, ve baktım yüzüne Dedim; o da güzeldi bir zaman "Onun da gözleri vardı, dudakları vardı Mermerler dile gelirdi konuşunca Ya elleri her zaman duygulu,serin Başım dönerdi ellerini tutunca" Önce bir garson gördü ikimizi Sonra yabancılar gördü Ayten'i hiç ayıplamadım O anda kim olsa ölürdü Renkli bir balon gibi sönüverdi Gömleğime kanı damladı O lekeden başka şimdi Ayten'den eser kalmadı Aldılar götürdüler beni Bu cinayetin hesbını sordular Dedim ki: "Ayten'i ben vurmadım Onu Markiz'de vurdular".