Şarkı Sözünü Düzelt

Şarkı

Karanlık, Soğuk, Alabildiğine geniş, Ama şimdi Issız Göstermelik ana caddenin Kıyısında Yürümedeyken, Sevmedeyken yağmuru, Kara bıyıklı, kuşku bakışlı Erzincanlı Bekçiyi Bazen bir Kara kedi Ya da bir sokak itini, Alnının terini, Yorulmuş bedenini Taşırken, Sabırla, Koşar adım kendini, Parasızlık, Kaygı, Her çeşit düşünceyi, Hep görürsün, Hep anlarsın, Bütün bunlar ne, Bütün bunlar ne. Sonunda gece biter, Her yer aydınlanır, Yine umut peşinden Koşturur insanları. Yalnızlık meydanında Arkadaş konuşmalar, Salepçiler, kokoreççiler, Hiç üşümez bu insanlar Senle konuşan, Sonra koşuşan, Selam vermeden giden, En güzeli yazdır, bahardır, Ve gündüzdür diyen, Üşüyen Ve düşünen Bulaşıkçı bir kadın, Onlaar hep söylerler: 'Ne yapalım, ekmek parası.' Yaşamanın karşısında Hiç durmayan zaman Ve insanları coşturan Kırmızı ışıkları, Hep görürsün bunları, Hep anlarsın, Bütün bunlar ne, Bütün bunlar ne.