Şarkı Sözünü Düzelt
Şarkıcı
Şarkı
Destana Egîdekî "Lêxin, lêxin hevalno lêxin, Bibarînin bibarînin, birano Ev me çi dihesibînin!" Hemu roj, hemu êvar, hemu şev Wî weha gotibu u gule barandibû Roj qulipîbu ser êvarê, evar ser şevê, şev ser rojê Şer berdewam bu Beden westiyayî, keser giran, birîn kur Mêjî xurt,avur tuj Dil keleha mêrxasiyê bu Lome ji ne şerm bu Ya man ya neman bu Çi ji destê wî, çi ji deste wan dihat... Îxanet li re bu Îxanetê zora welatevîniyê biribu Dor li wan girtî Li jêr esker, Li jor helîkopter Nefes li wan çikyayî bû Li pala çiyayen serîbilind Di gundekî beçare ye Kurdistane de Wext, wexta şer, man u nemane bu "Hevalno, em çi bikin... Begavî bextreşî ye, kambaxiya me kurdan e Le, gava begavî li ber deriyan e Wext, wexta jîr u mêrxasan e Wext hatiye; wext, wexta şer e, xurtî u huner e Em penc kes, ew penc hezar kes Em penc hezar dil, ew penc dil Em penc hezar dilen biheq, ew neheq Kî dikare dile bi evîne hildave vegire? Ma ev me çi dihesibînin!.." Yek bi yek li hevalen xwe niherî Ew yek bi yek hembez kirin Bi herdu tiliyên xwe yen deste raste simbele xwe bada Çek, pusat u rextên xwe şidandin Berîk ajot deve tifinga xwe 0 got; "Hevalno, ji bîr mekin Em penc hezar dil Penc hezar efsaneyên li ser levan Penc hezar destanên li ser kaxizan in Penc hezar sterken ronîyen kurdan in..." Saw u xofa mirine Coş u heyecana liberxwedanê hebû Li ser berfa gewher renge sor a xwîn 0 tave hebu "Ax.,ev tav", "Eger tava dane evare li me biqulibe U em xwe bi evare bigihînin Heye ku deriye felatê li me vebe7" Çendîn şere dijwar ew ketibuye Çendîn caran wî îxanet, daf, dek xefik u kemîn dirandibu Ew şervane welatê şervanan Regire bav û kalan bu "Ev çi hale" "Ez evîndar û şerwanê ronahiye Ez dijmine tarî zulmete Ez niha li heviya şeve me" Ew penc kes bun, çar mer u jinek Ku her yek ji derek, le xwedî qederek " Lêdin hevalno lêdin Ma ev me çi dihesibînin!.." Deh bi deh, sed bi sed Teqîna çekan, vizîna gulan bu Ne vîçîna teyran, ne herîna hespan Ne evîna segan, ne meyina berxan Ne jî denge însanan bu Bi tene dengek hebu Zagon, zagona şer u lecan bu "Kî ne ev eskeren ku weha gule li me dibarînin Ji ku ne, li ser axa me çi ji me dixwazin Ma evîn u evîndaren wan Hez u hezkaren wan nîn in Çima ew hez u evîna me tenagihin" Saet çend bu Şeve çima weha mîna bukeke xwe xemilandibû Sterk çima weha ronî Heyv çima weha di lehiya xweşiyê de bu Di vê sar 0 seqemê de çima weha germ bu "Sterken welatê min Heyva erd u axa min" "Hun şahîd in; em ne diz u keleş in Ne pêxas u zikreş in Em evîndaren we, egîden ronahiye ne Eger li me qewimî 0 li vir em bun şehîden we Xebera mêxasiya me bigihînin bi însan u gele me" "Ax li min daye" Çaven wê yen reş mîna çaven xezalan vekirî Deve wê bi ken bu Pore wê belavbûyî , stuye wê gola xwînê bu Wî sere wê danî ser çoga xwe Pişta xwe vekir, li stuye wê bada Bi destan pore wê mist da Bîstekê, bedeng çave wî li ser çaven xezalan ma Çend dilop hestir ji çaven wî ber bi jêr bu U ew giriya Di bin barana gulan de ew giriya Şev diçu Sterk diçû , heyv diçu Xewna azadiye, heviya felatê diçu Hizr u bîr , serpêhatî 0 jiyaneke ciwan diçu "Xwedeyo... Ji berbanga Kurdistan xweştir Ji rojeke nu ya welatê min geştir çi heye!" "Em diçin" "Em diçin, le kîdikare re li berbangen welatê min bigire Kî dikare roja nu li welatê min qedexe bike? " "Em diçin Em diçin, le mîna ku bav u kalan dikirin Ji ve roja nu re xêrhatin Ji ve berbanga welatê min re stran u gotin divê" Wext, wexta strane welatê neçar bu di berbanga sibe de, li sere çiyan Alana denge egîdekî xort bu "Lê lê daye... Lê dayê, sere sibe ye, sibeyeke xweş e Ve sere sibe bayekî sar e, li min serma ye le daye..." ax le daye Denge top u cebirxanan li ser sînga mine Le dayê, ve sibe çarnikare,ax lê lê dayê ax lê lê lê daye Hevale Eziz "Edî tu çare tune, mirin 0 çuyin li ber me ye Eger em teslîm bin ji, qedera me mirin e Em jî li ser riya kerwana şehîda ne Em hevudu hembez bikin, Heqê xwe ji hev re helal bikin Wext nîn e, berî ku guieyek were Em ber bi gule herin Nav bedengiyeke kur de Wan tifingen xwe dane alî, rextên xwe ji xwe kirin Defter û kaxizen xwe, cil u bergen xwe li ser hev danîn U li agire wan niherîn Her yekî du bombe,her bombayek li aliyekî navtengan Bi xwe ve giredan 0 disan li hev niherîn Wext hatibû;wext,wexta çuyine bu Ba bu Seqema serê sibê bu Her der spî, her der gewher bu Her der roni, her der muqedes bu Jiyana xort, rojên bihurî bi bîra wi hatibu... Zaroktî, mala mezin, koşka jor Kuçe û kolanen teng, bîren kur Bax u rez, av u çem, gund û zozan Tirî u hejîrên bavu kalan Keskesora barana biharan Denge kahr û berxan Govend bu Jı rojên bihurî govend bi bîre hatibu Dawet u dîlan li dar bu Dinya mîna mehfureke rengîn a kurdî xweş Mîna destaneke kevnar geş bu Ew li sere gowendê bu Coş li ser dil ken li ser ru Ew govenkêşê dîlanê bu Xwendin u dibistan dîsan xwendin u dibistan salen unîwersîtê Ev hemû, ev hemu niha li bîre wi bu Bîr bubu kevokeka,bi firê ketibu Dinya çiqas xweş, çiqas bedew bu Kirase sipî çiqas li ve axa welatê kurdan hatibu Be çek, bê pûsat,bê kiras 0 be veger Lı ber çaven wi leylana berfa spî Li ser dile wî gurmina denge şehîdan Ma kî u kî li ser ve axê şehîd neketibu U axa rehmete maç nekiribu... Dinya çiqas xweş, çixas bedew bu Kirase spî çiqas li ve axa welatê kurdan hatibu Wî deste xwe bir ber eniya xwe u ji bo cara dawîn Li dora xwe niherî Li dûr, li dur reşahiya eskeran... Li dûr, li dur teyrekî mezin î spî li firê bu Bi basken spî, ji aliyen çiyan ber bi geliyan Li şahîdiya wê roja nu bu Baskên wî vekirî, çeperast, teyr bi ageh li fire bû Ma jiyan ne mîna fira vî teyrî bu? Ma jiyan ne fireke kurt û xweş li dinyayeke kambax bu? Bîr dîsan li firê bu, hemu jiyan li bîre Mal u malbat, xwîşk u bira Ap u birazî, xal û xwarzî Yek bi yek niha li ber çaven wî bu Diya pîr a porspî li wir, li keleka wî bu Ma wî her u her ji diya pîr a porspî re weha negotibû; "Daye ez bî qurbanê Ez berxê te, çavreşe bave xwe me Iro jiyan e, sibe mirin e, mirin li ser sere me hemûyan e Leledaye... Eger te rojek xebera mirine bihîste Tu bizanibe; min ruye xwe reş nekiriye Berxê te, çavreşe we, Reşoye bavo şehîde weletê me ye..." Ba, azman, herd, stêrk, roj, ewr, baran, derd, gul, dawet, evîn, dayik, zarok, ken, girî, heval, rext, stran, xew, tarî, bahar, av, çiya, gelî, çem, hêjîr, berû, çav, dev, por, evîn, dayık, xwîşk, bira, gund, heval, zozan, dinya, evîn, hevî, dinya, evîn, dayik, hevî, dinya, hêvî evîn... ..................... .................... ........... Şîîr:Mehmet Uzun Muzik:Ciwan Haco