Şarkı Sözünü Düzelt

Şarkı

Kafam dumanlı bugün de sarhoşum sokakta ölümü arıyom be dostum kimseler derman olamaz yarama o gitti benden kaldım orta da birden prangalar vuruldu lan yıkılma oğlum derdi anam bana lanet kaderim yine beni seçmiş yari benden alıp ellere vermiş babam gör oğlun ne hale gelmiş evimiz küçüktü ama mutluyduk bir parça ekmek umutluyduk hain bir pusu tam 10 yaşında herşey yıkıldı o an da başıma Gel babam gitme doymadım sana Bırakma beni çakalların ortasına zor geldi savaşamadım hayatla barışık olmadı kaderim hiç bana dünya değil kafam dönüyor bu ara gizli gizli ağlarım odamda anam görmesin dayanamaz bana yeter lan yeter bende usandım yüzüme gülüp benimle oynamayın çırpınışlarda kaldım aslanım bu rapte patladım bir belayım döktüm içimi bırakın rahatlayım herkesin derdi var biliyorum da acılar bana koştu ve kucakladım bir de vefasızım var anlatayım ben gözlerine bakınca utanırdı bir gülüşüyle canımı koparırdı ne olduğunu bile anlamadım ben birden başka biri yerimi aldı bir garip aşıktım günahım bu cezam senin ellerinden oldu idam halatında tekmeyi vurdu sevseydin tek isteğim buydu haberin gelince dünyam durdu düğünün varmış evleniyorsun duyunca kendimi kaybettim lan sonradan dedim arsızım unut senin sevgin para etmiyor ki bırak mutlu olsun kes sesini ben varlıklı biri olmadım hiç belki bu yüzden sevmedin beni ama bende öyle bi yürek vardı Allahına kadar sevdi lan seni önüm de çok fırsat vardı benim gözüm toktu sen yeminimdin değerini bilemedin beni bitirsin mutlu olacaksan siler geçerim sende hayal ettiğim evimizde oğlumuz oynayacaktı bahçede peki bunları sen hiç düşündün mü herşeyi başıma yıktın üzüldün mü kapımı çalardı dertler benim hergün azrail kapıda durma gel gül ölüme giden saf bir aşığın son sözleri bunlar kulaklarını aç iyi dinle beni biliyorum çok üstüne geldim haddinden fazla değer verdim ve en önemliside neydi biliyormusun sevdim çorak toprağın bir damla suya hasret kalması gibi sevdim sana aşkı kendimede unutmayı öğretemedim bak gidişinle kavga ediyorum ayağa kalkamıyorum düşerümde çaresizliğimi görürsün diye gecenin karanlığı sinince odama mahkum oluyorum gözyaşlarımdan düşen herbir damlaya kimseler anlamaz bari sen anla yazdığım her bir satırda yalvarıyorum be sana kimselerle konuşmadım gittiğinden beri tıklım tıklım hayallerinle doldurduğum odamda göz çukurlarıma ektiğim çiçeklerimi suluyorum çaresiz gecelerimde bir ben uykusuz birde seni anlattığım sokak lambası varya... off be kadın çok yordun beni ve şimdi gidiyorum herşey seninle olsun elveda