Şarkı Sözünü Düzelt

Şarkı

adaletin bu muydu dünya bu muydu söyle gerçek insanoğlu her zaman neden bu kahpelik peşinde ben bi kaldırım başındayım biraz moral gerek ateşledim bu kahrı mutluyum dumanlı gözlerimle korkularımı yendim artık hiçbirşey gözümde yok her akşam aynı yerde dostlarımla ölümü bekliyoz ömrümüz tükendi alamadık henüz bir rol üzülmedim ve kardeşim umuda doğru var bir yol sakin ol diyen bir annem bir yanda maddeler elim yüzüm çöküştedir ne haldeyim bir bilseler düşünmem gerek toparlanıp sokaklarımdan ayrı bir yere gitmeliydim bi kez düşünmeden bu yazdığım benim hayatım söz olsun diye değil bi çok seven ve sevmeyen insanlar olabilir satırlarımdan al bi ders düşünceler benimledir benim sokaklarımda korkular seninle gelebilir peşimde bir çok insan var hepsi menfaat peşinde bi günde gel hatır sor her gün aynı dert içinde gülmek istiyosan acılarınla gel bi sende üfle henüz yolun başındasın güvenme kimseye sen sen ol ve beni bi kere yerine koy uzun zamandır uykusuzdum uykusuzluk harbi zor bugün bu çenemi zorlayan kaç meret kanımda dolaşıyor görünce aynalarda kendimi kendimden korkuyor ve hergün aynı şeyler aynı ortam aynı yerdeyim aynı sahne aynı rol ben aynıyım değişmedim ki değişti sanki dünya çok değişmiş insanlar anladım ki sahteler ve yüzlerinde maske var tanınmaz hale geldi içimde duygular yıkık dökük bi yerde şahit oldu bana bu dört duvar hayatı zirvelerden izliyordum oysa ben bi yandan düştüm aniden düşüşlerimdi canı yakan şikayetim hayata dair her bişeyde göz yumardım her gelen bi darbe vurdu bu yüzden hep yanıldım hayatta kalmanın bir yoluydu ortamım düşün birz çözersin evlat ayrı takılmalıydın her sokakta benim adım ve her sokakta gözyaşım gülümsemem gerekli anne yeter çok ağladım ben ağlamazdım öncelerden istediğini yapmadım bu yüzden her sokakta yankılandı haykırışlarım yıkılmadım fakat bugünde kahpeler kazandı nedense hep çıkar sizin taraftan oynanıldı anlamazdım aynı mevzular birçok kez anlatıldı meğerse doğrular bir yanlışın peşinde yandı saklı kaldı düşlerimde gördüğüm bir kaç satır ne yapsam olmuyor benim satırlarım yarım kalır benim bugünde gözlerim bir damla yaşla ıslanırken son bi kez aynı sahne gözümde canlanır ben soğuk sokakların başında gözlerimde kanlar her akşam sonunda ellerim nedense dert yazar sakin olmamın telafisiydi bir duman bu yüzden her gecemde aniden bölündü uykular sen sen ol ve beni bi kere yerine koy uzun zamandır uykusuzdum uykusuzluk harbi zor bugün bu çenemi zorlayan kaç meret kanımda dolaşıyor görünce kendimi aynalarda kendimden korkuyor ve hergün aynı şey aynı yerdeyim aynı sahne aynı rol ben hiç değişmedim ki değişti sanki dünya çok değişmiş insanlar anladım ki sahteler ve yüzlerinde maske var