Şarkı Sözünü Düzelt

Şarkı

geçip giden bu ömrü şarkılarla geçirdim bitirdi özlem aldı benden en sonuunda benliği ve yıllar önce birini sevdim nedense sevmedi ben adına yazdım her satır onun derinden izleriydi güzeldi gözleri vuruldum aşka çok garipti gördüğüm güzel bir kızdı son görüş bu son gidişti ağır gelen bi sevgi çöktü sanki çığ gibiydi olmuyor sabahlarım gecemle sanki küs gibiydim olurda dinliyorsan anlaman gerek beni gecem sabahla birleşirken harcıyordu bedenimi düşünce gözlerim ben uykusuzca gecelerin içinde buldum ansızın bu düşündükçe kendimi kimsesizdi düşlerim hayallerimde yalnız artık aşk adına hiç bi insan aşk için bakışmamıştı bakınca içimi titreten bakışlarıyla yandım ilk görüşte bağlanıp bu son görüşte ağlamıştım onunla cennet heryer alışmıştı kalbim oysa cehennem gibiydi yokluğunda gördüğüm bu yer çiçekler açmaz oldu akmaz oldu bak nehirler ay bile küsüp darıldı çıkmaz oldu gecelere gelmez oldu beklenen bu böyledir be zaten hep hayal kurarsın onla o farklı düşleyen diğerlerinden önemsizdi belki son bulan hayaler bir rüzgar esti savurup aşkı çaldı sonra yel nasıl bir sevgi bu nasıl bir aşk o şimdi başkasında bense başkalaştım oysa ağlamaktan satırlarım teselli vermiyor bak inanki bak ve ben bi ömrü harcadım yazarken aşkı sayfalarda yaşarken öldüğüm sokaklarımda yoksun aşk bi panzehirse razıyım bu damarlarıma dolsun yokluğun zehir misali kalbe doldu sanki ölüme doğdu güneş bugün bianda yok oldu kalıntılar var aşka dair gözlerimde bazı günlerim var hayaliyle yüzleşirdim saatlerce usulca aktı gözyaşım derin düşüncelerle boğuldum bu okyanus misali en derinlerinde garip bir aşk hikayesiydi tıpkı bir film misali çaldı tüm yarınları bak anne yok mecalim ve mutlu son denen bu sahne filmlerden ibaretti bildiğim bişey bu ayrılık merasimiydi çok erken oldu sanki anlamıyorum artık anlatırsa gökyüzüm benim bugün bu aşk için kararsın yanılmıyorsam artıl el gibiydi gördü belki tanımamazlıktan gelip bian bu yolunu değiştirdi garip bi çelişkiydi bi anlık dedim ve geçtim hiç bigün çıkarmadım bu güneşe buzlu kalbimi kapandı defterin açılmaz aşka sonkez ayrılırsa mutluluk bigün seninde yüzün gülmez ağlayışların gözünden eksik olmaz hiç birgün bugün onunla mutlusun fakat yarınların bilinmez halde gözünde yaş görürsem durup biraz düşün bırakta öyle kalsın artık gereksizdi geri dönüş ve gereksizdi öldürüş odamda sigara söndürüşlerim dumanlı bir gülüş ve sonra can çekişlerim benimledir her akşamın sonunda aynı dertlerim bu sevgi bitmeliydi canıma fazlasıyla yettin karıştı günlerim ve karmaşık hislerim tükendi bedenim adeta ve adına ayrılık dedim bu kalbe en üyük cezaydı sanki terkediş ben hergünümde YALNIZ ADAMI oynamaktan acizim