Förbannad och glömd
Evigheten, ensamheten
Jag tog mina steg
Sista men första
Tusen och trettio steg
Mot jordkärnans brinnande valv
Den skalv, den skalv
DÃ¥ visade sig, modern i djupet
Så dold, så hemlig
Om henne jag talt ej mer
Ty om moderns visdom sjunga
Inte en levande själ
Ur vad jag trott
Min undergång bliva, jag steg och kände kyla
Ett ljus så längtat
Ett ljus så ljuvt
Jag sprang ner en älg
Under manens skära
Drack dess livssaft så het
Som djupjordens glöd
Den brände mitt svalg
Ilskan klöste och mitt hjärta brann
Hämndens tid kommit
Ty blod för blod
Var hämndens hamn
DÃ¥ ristade jag mitt skinn
Med urgudens namn
Med urgudens namn
Jag sprang ner en älg.
Under manens skära.
Drack dess livssaft sa het.
Som djupjordens glöd.
Den brände mitt svalg.
HATA BİLDİR
|
Yorum Yapın