|
|
ben kırık bi daldım amma beni tutanlar düşmezdi acılı sonlarımda yanardım ve rüzgar esmezdi bil şahsi hiçbi çıkara arkadaşını değişmezdi mikrofondan haykırırdım amma yüzüm görünmezdi tak etti canıma kastın ve senin gemin batsın Aydınlıkta karanlıksın Karanlıkta Aydınlıksın Ulan sen ne ayaksın her sözün bi yalan saçsın Oyunlarına kananlarla oynayan bi salaksın usandım senin elinden Yalan Tevekkülünden geriye dönsen fayda etmez güvenim öldü dünden hangi uğurda yolcusun sen Ya muhterem bak civarda kalan varmı hep gelen giden sesimi aç duyulsun her tarafta malum haykırış sana ulaşmam gerekliydi ben çalıştım yaz kış bandrolden alkış al sen yürekten aldım alkış bil bu yarış sona varış derinde gitti dalgıç Benim Hiç Soranım Yok Ama Sevenim Var Olur Olmaz Dalarım Düşüncelerden Bir evim Var gözlerimden seni bi görsen Sana bi şey demezsin amma senin gözlerinde var perde görmezsin yüksek hızda seyir edersin Sanarsın hızır sensin benim ateşle yanarsın ve bilki ölen sensin Bu rap benim gözümde dostum inan hayli değerli gelen gitti giden dönmedi insan çözemedi Benim çizdiklerime derler karanlığın portresi Nereye baksam aynı yüzler eksikleride manevi Ruhum neşeden huzursuz Çünkü çoğumuz aç susuz Nefsin sana bi haller etmiş bi hayli kudurtmuş insanlıktan firarsın gözler harama hat kurmuş BEN SAĞLIKLI DÜŞÜNEMİYORUM AKLIM UÇAN Bİ KUŞMUŞ benle kalanlardır senin takmadıkların sert ataklarım neticesinde kırıktır başın plamlarını yap Ve Düşmanlarını dille hakla aşşağılık şehvet ile bil gezilmez yukarlarda
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın