|
|
|
|
Bilmedim fiyatını ömrümce
Ekmeğin şekerin tuzun muzun
Girmedim bakkal kasaptan içeri
Ayağıma geldi ne istedimse
Kondu önüme ne yedimse
Esvaplarım ütülü mintanim kolalı potinlerim boyalı
Bıktım dünyayı sırtımda taşımaktan
Hayatın yorgunuyum ben rahat vurgunuyum ben
Barut kan açlık bitirirken dünyayı
Yok kelimesini hiç duymadı
Odalarımızın duvarları
Karneyi görmedi bile evimiz
İkinci dunya harbi yılları
Yirmibeşindeydim o sıra
Peder koştu beni bu zora
İlk ciddi imzamı nikah dairesinde attım
Hiç unutmam o soğuk kış gunu
Kan ter içinde kaldım
Sıkıntıdan çatlayacaktım
Bıktım dünyayı sırtımda taşımaktan
Hayatın yorgunuyum ben rahat vurgunuyum ben
Sonrası yeknesak yıllar
Peder bey rahmetli oluncaya kadar
Malk mülk edince intikal
Anladım en zor mesleğin adıymış hamal
Bıktım dünyayı sırtımda taşımaktan
Hayatın yorgunuyum ben rahat vurgunuyum ben...
HATA BİLDİR
|
|
|
|
Yorum Yapın